Rozdział I część 1

Wpadłam, zatrzasnęłam drzwi, i oparłam się o nie, oddychając ciężko.

- Straszny widok, prawda?- podskoczyłam ze strachu- Tyle krwi…

Od stołu wstał mężczyzna, brunet ubrany w mundur żołnierza. Jego oczy przykuły moją uwagę.

„Czerwone?!”

- Nie, nie, nie…- wyszeptałam. Obróciłam się i nacisnęłam klamkę. Nic.

„Jak to możliwe, że zamknięte?!”

- NIE!- wrzasnęłam.

- Szybko do tego doszłaś.- mężczyzna uśmiechnął się szeroko, odsłaniając kły. Podniósł w moją stronę rękę, a ja poczułam, że jakaś niewidzialna siła pcha mnie do wampira.

- Kim jesteś?! CZYM jesteś?!- wrzasnęłam przerażona.

- CZYM jestem? Nie obrażaj naszego gatunku…

- Dla ludzi jesteście „czymś”.- odpowiedziałam mu, a chwilę potem zostałam złapana.

- Nie radzę mnie złościć…- ostrzegł, a ja zamilkłam przestraszona, co mógłby zrobić, bym cierpiała przed śmiercią.- Chciałaś znać moje imię. Jestem Ian. Twój nowy Pan.

Zaczął mi rozwiązywać chustkę, a ja poddałam się, w oczekiwaniu na śmierć.

Nagle odepchnął mnie tak, że upadłam zaskoczona.

- Zdejmij to! Albo cię zabiję!

„ Zabijesz mnie tak, czy owak…”

Chwycił karabin leżący na stole i wycelował we mnie.

„ Ale wolę nie zostać rozstrzelana ”
Chodziło mu o krzyżyk wiszący na mojej szyi. Drżącymi rękami zaczęłam odpinać łańcuszek.

„ A może właśnie lepsze byłoby rozstrzelanie…”

Nagle drzwi rozwarły się z hukiem, a próg przekroczyła czarnowłosa postać ubrana w czerwony płaszcz i kapelusz tego samego koloru. Ian wycelował w przybysza, ale ten się tylko zaśmiał:

- Chcesz mnie zabić TYM?!

W odpowiedzi usłyszałam huk serii. Gdy Ian skończył, przeładował magazynek, a nowoprzybyły upadł.

Patrzyłam z przerażeniem na poszarpane ciało leżące na podłodze. Nagle poczułam silne uderzenie w twarz. Ian chciał zwrócić na siebie moją uwagę.

- A ty na co czekasz? Ściągaj ten diabelski przedmiot!

„ Diabelski? Sam jesteś diabelski!”

                Nagle otoczyła nas gęsta mgła, a gdy opadła, zobaczyłam stojącego zaledwie dwa metry ode mnie przybysza. Jego oczy. Jego rubinowe, zimne oczy. Jęknęłam jeszcze bardziej przerażona.

„ Kolejny wampir?!”

- Zmartwię cię Alice, ale tak. Kolejny wampir.- odezwała się czarnowłosa postać.

„ Jeszcze słyszy co myślę?!”

Czyli siedziałam teraz między dwoma nieśmiertelnymi krwiopijcami, z czego jeden przed chwilą najspokojniej na świecie wstał, po wystrzelaniu w niego całego magazynku karabinu. A na obronę miałam jedynie krzyżyk i nóż. Świetnie.